Çfarë është kjo që po ndodh? Çfarë janë gjithë këta njerëz  që po largohen? Po kafshët? Ku janë? Para disa kohësh kjo tokë ka qenë e qetë. Çfarë  po ndodh sot? Çfarë kemi bërë që e kemi nevrikosur kaq shumë këtë planet? Ky planet na ka dhënë gjithçka.Toka na krijoi ne mundësine për të jetuar, dhe na dha ne ushqim të cilin e merrnim nga dheu I saj. Na dha ujin pa të cilin asgjë nuk do mund të jetonte. Na fali bimët dhe I mësoi ato se si të na jepnin frymë dhe jetë.  Na dha zjarrin për tu ngrohur, na dha çdo gjë dhe tani po na jep çdo pjesë të saj për të plotësuar nevojat tona.

Po ne? Cfarë i dhamë në këmbim?Morëm zjarrin dhe me të dogjëm pyjet  dhe bimët që na dhanë frymë. U morëm ujin bimëve që na ushqenin dhe  me të ndërtuam hidrocentrale. Ujin e ndotëm duke hedhur në të mbetjet industriale, ujërat e zeza, etj. Sikur të mos mjaftonin këto, ndotëm dhe ajrin. Me tymin e industrive..Të gjitha këto po ia bejmë tokës , dhe vetes tonë. Nuk habitem aspak që po  ndodhin tërmete, shembje e tokës, cuname, shpërthime vullkanesh. Nuk e kuptoj as se si  themi , pse po ndodhin këto kur e dimë pergjigjen. E gjitha kjo po ndodh për shkakun tonë. Sot ne  po përballemi me një sëmundje vdekjeprurëse Covid-19. Teksa qëndrojmë të ulur në  mes të katër mureve , presim lajmin e mirë që cdo gjë të jetë normalizuar.

Kur në mëngjes hapim sytë dëgjojmë që mijëra persona kanë vdekur në mbarë botën. Ky armik po na sulmon aty ku na dhemb më shumë. Te gjyshërit, te prindërit, te motrat dhe te vëllezërit. Po na lëndon  pa frikë. Të ulur pranë dritares kujtojmë kohën kur me miqte qeshnim, qanim, luanim , këndonim, madje na ka marre malli edhe për zënkat tona. Sot po përjetojmë një tjetër mënyrë të jetuari. “Jeta online”.  Kjo jetë duket bosh sepse ne nuk e dëgjojmë njëri-tjetrin duke qeshur, nuk  ua fshijmë  dot lotët miqve..Mos është ky një sinjal që toka po na thërret për të kërkuar ndihmë? Mos  toka është duke na thënë të ndërgjegjësohemi? Ne duhet të  ndërgjegjësohemi pas gjithë këtyre ngjarjeve  që po kalojmë. Shpresoj  që të mos e lëndojmë  më shumë tokën por të fillojmë ta mbrojmë dhe ta rindërtojmë. Njerëzit duhet të falin dashuri dhe përkujdesje  për tokën. Të ndreqin gabimet e tyre.

Sot duhet të qëndrojmë në shtëpi por kjo nuk do të thotë që të krijojmë mbetje pa fund. Jo! Kjo do të thotë që te dalim në oborr të mbjellim një pemë, nëse jo një pemë në oborr , të paktën një lule në vazo.Njerëz te dashur , po e ngre zërin që ju të gjithë të më dëgjoni dhe të  vlerësoni  të mirat që na jep toka. Të mos  shkatërrjmë tokën që kemi, është  arti më I bukur që mund të dëshirohet!