Kriza klimatike/ Satelitët po identifikojnë çdo pemë në tokë duke përdorur inteligjencën artificiale
Shkencëtarët kanë identifikuar në hartë 1.8 miliardë kulme individuale pemësh nëpër miliona kilometra të rajoneve Sahel dhe Sahara të Afrikës Perëndimore. Është hera e parë që pemët janë gjenden specifikisht në hartë në detaje mbi një zonë kaq të madhe.
Atëherë si ishte e mundur? Studiuesit analizuan një bazë të dhënash të madhe të imazheve satelitore duke përdorur inteligjencën artificiale. Ata përdorën rrjete neuronesh të cilat janë në gjendje të njohin objekte, si pemët, bazuar në format dhe ngjyrat e tyre.
Për ta stërvitur atë, sistemit AI u treguan imazhe satelitore ku pemët ishin gjurmuar manualisht. Kjo implikoi faktin që autori kryesor Martin Brandt të kalonte nëpër procesin e mundimshëm të identifikimit dhe etiketimit të gati 90,000 pemëve vetë, paraprakisht.
Nga këto imazhe, kompjuteri mësoi se si dukej një pemë dhe mund të zgjidhte kulme individuale nga mijëra imazhe në bazën e të dhënave. Brandt thotë se do të duheshin miliona njerëz me vite për të identifikuar pemët pa sistemin AI.
Në një përmbledhje të hulumtimit, të porositur nga Nature, shkencëtarët në Universitetin Shtetëror të New Mexico shkruajnë se “së shpejti do të jetë e mundur, me kufizime të caktuara, të hartohet vendndodhja dhe madhësia e çdo peme në të gjithë botë”.
Informacion i rëndësishëm për ruajtjen
Në vitin 2015, numri i pemëve në planet u vlerësua në tre trilionë. Kjo u shkallëzua nga të dhënat e mbledhura në pyjet në të gjithë botën. Meqenëse nuk kishte shumë të dhëna nga zonat më të thata si shkretëtirat Sahel dhe Sahara, numri duket se ka nënvlerësuar mbulesën e pemëve në këto rajone.
Ekipi ishte “shumë i befasuar” kur gjeti kaq shumë pemë që rriteshin në zona të thata, veçanërisht sepse të kuptuarit se sa bimësi mund të gjendet në shkretëtira është e rëndësishme për ekologjinë.
“Për ruajtjen, restaurimin, ndryshimin e klimës dhe kështu me radhë, të dhëna si këto janë shumë të rëndësishme për të krijuar një bazë fillestare”, thotë Jesse Meyer, një programues në NASA i cili punoi për kërkimin në një njoftim për shtyp.
“Në një vit ose dy ose dhjetë, studimi mund të përsëritet … për të parë nëse përpjekjet për të rigjallëruar dhe zvogëluar shpyllëzimet janë efektive apo jo.”
Krahas mundësisë për të matur shpyllëzimet, satelitët do t’u lejonin shkencëtarëve të përcaktonin se sa karbon është ruajtur në shkretëtira, një shifër që nuk përfshihet aktualisht kur modelohet ndryshimi i klimës.
Brandt thotë se studimi është premtues, por është shumë herët për të përcaktuar nëse informacioni i ri do të ketë një ndikim të rëndësishëm në kuptimin tonë të krizës së klimës.
